Juanita jest samotną matką, która wychowała trójkę dzieci. Pracuje na drugą zmianę w szpitalu jako pielęgniarka od 9 lat na tą samą stawkę. Ma pod opieką wnuczkę Tishę, która jest owocem wpadki jej córki Bertie. Razem z jej przyrodnim bratem Rashawnem mieszkają wszyscy w jednym domu. Kobiety sprzeczają się w kwestii wieczornej opieki nad dzieckiem. Oczywiście ta młodsza wychodzi całkowicie lekceważąc swoją matkę. Trzecim i najstarszym z rodzeństwa jest Randy, który siedzi w więzieniu. Główna bohaterka podczas widzenia z nim uprzedza go o swoim wyjeździe. Twierdzi, że oszaleje jeżeli pozostanie dłużej w Columbus.

Gdy zobaczyła, że jej ulubiona pacjentka Pani Berman zmarła zrobiło jej się bardzo przykro i to stało się impulsem do opuszczenia krewnych. Dorosłym dzieciom mówi otwarcie, że ma dość niańczenia ich. Już spakowana odwiedza Kay-Ritę, która jest fryzjerką i zwierza się jej. Nie ma obranego jakiegoś punktu docelowego tylko kierunek podróży. Pierwszym pomniejszym celem jest Butte w Montanie do którego kupuje bilet. Podczas jazdy szkicuje portret Randyego. W nocy po dość męczącej trasie dociera do miasta. Poznaję Peaches, która kieruje ciężarówką i jest lesbijką. Kobieta podrzuca główną bohaterkę do Papierowego Księżyca.

Myślę, że ta produkcja to dobra konkurencja dla ''American Honey'' (2016) jeśli chodzi o dobrą fabułę oraz wątek podróży. Niestety ta produkcja jest niemalże o połowę krótsza przez co obejrzenie jej mija równie szybko, a fabuła nie zachodzi tak daleko jak w podanym przykładzie. Nie przepadam za zjawiskiem przełamywania czwartej ściany, lecz tutaj wyszło to nawet zgrabnie. Osobiste wynurzenia tytułowej bohaterki są przeplatane z jej fantazjami o Blairze Underwoodzie, które można uznać na motyw humorystyczny. Mówi otwarcie, że Bertie jest puszczalska a Rashawn zmienia się w oprycha. Oboje są darmozjadami bez pracy. Wszyscy zagrali bardzo dobrze szczególnie Alfre Woodard. Ciekawie poprowadzony wątek Indian, ale też Juanita otwarcie dostrzega niesprawiedliwość wobec czarnoskórych. Trochę mało prawdopodobnym mi się wydaje zrobienie rewolucji niczym Magda Gessler w małej restauracji na zadupiu. Cały film jest ciekawy i nie ma w nim czasu na nudę. Moja ocena to 9/10